Η τεκίλα δεν είναι σφηνάκι.

Η τεκίλα δεν είναι σφηνάκι. Είναι ένα από τα πιο γευστικά ποτά που μπορείς να έχεις στην κάβα σου.

Για τον Έλληνα η τεκίλα είναι συνώνυμο ενός στιγμιότυπου. Εκείνου που κατεβάζει το σφηνάκι, σφίγγει τα ζυγωματικά του προσώπου για να αντέξει την ξαφνική πικράδα στο στόμα και πολλές φορές βγάζει τη γλώσσα έξω ως άλλος Ντάφι Ντακ.
Μόνο που αν το μέλλον της τεκίλας κρινόταν από αυτό το στιγμιότυπο, κάτι χωρικοί στη Γουαδελαχάρα θα άφηναν τα λιβάδια της αγαύης και θα έπεφταν για τη μεσημεριανή σιέστα τους.

Ναι, ακόμα και οι Μεξικανοί προωθούν συνήθως την τεκίλα για σφηνάκι μαζί με αλάτι και λεμόνι. Αλλά είναι κάτι πολύ παραπάνω από όλα αυτά. Ούτε εγώ ήμουν τρομερός φαν της. Αλλά επειδή είχα την περιέργεια να ανακαλύψω κάθε ποτό που κυκλοφορεί εκεί έξω, της έδωσα μια ευκαιρία. Και της την έδωσα όταν είχε έρθει στην Ελλάδα ο Master Distiller της Don Julio. Για πρώτη φορά δοκίμασα τεκίλα στα σοβαρά. Χωρίς πάγο, στο σωστό ποτήρι με την προσοχή στραμμένη στο ποτό και όχι στο τι συμβαίνει τριγύρω.
Οι διαφορές στη γεύση, την επίγευση και την εμεπιρία από την λευκή στην χρυσή και την παλαιωμένη ήταν τεράστιες. Άκουγα τον Master Distiller να μιλάει για τις διαφορές στα βαρέλια που χρησιμοποιούν, για τις διάφορες τεχνικές επεξεργασίας της αγαύης, για το πώς διαφοροποιείται το χρώμα στο ποτό. Και αυτό που δοκίμαζα ήταν απλά υπέροχο.
Από την πατρίδα της τεκίλας, την επαρχία Jalisco και τις εκτάσεις της Guadalajara στο Μεξικό, όπου δουλεύουν οι θεριστές (jimador – αν σου θυμίζει κάτι), μέχρι και το ποτήρι σου, η τεκίλα περνάει από πολλά στάδια. Μόνο μία συγκεκριμένη μπλε ποικιλία αγαύης επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί στην τεκίλα. Σε αυτό το ποτό που προέρχεται από απόσταξη ζυμωμένου χυμούς αυτού του φυτού, της αγαύης.

Μιλάμε για ένα πάρα πολύ καθαρό ποτό. Ένα ποτό που προέρχεται 100% από την καρδιά της αγαύης και τον χυμό της. Αν αυτό δεν δίνει extra credit στο ποτό που μπαίνει στο ποτήρι σου, τότε δεν ξέρω τι δίνει. Λευκή (ασημένια) ή χρυσή, reposado ή anejo, η τεκίλα είναι ένα ποτό που αξίζει να δοκιμάσεις.
Διάβασε τι σημαίνουν οι διάφοροι χαρακτηρισμοί που παίρνει η τεκίλα πριν δεις τις επιλογές μας.

• Blanco (Λευκή ή ασημένια): Καθαρή, μη ωριμασμένη, άχρωμη τεκίλα

• Oro (Χρυσή): Μη ωριμασμένη, συνήθως χρωματισμένη και αρωματισμένη με καραμέλα ή και άλλα πρόσθετα τεκίλα. Συχνά την μπερδεύουν με την Anejo

• Reposado: Ωριμασμένη από 2 έως 12 μήνες σε μεγάλα ή μικρά δρύινα βαρέλια. Έχει έναν ανοιχτό χρυσό τόνο στο χρώμα.

• Anejo (Παλαιωμένη): Ωριμασμένη για τουλάχιστον ένα χρόνο σε δρύινα βαρέλια μέγιστης χωρητικότητας 600 λίτρων. Συνήθως αυτά τα βαρέλια είναι παλιά βαρέλια bourbon ή cognac. Είναι συνήθως σε σκούρο χρυσό τόνο χρωματικά.

 Από το oneman.gr